วิลเฮล์ม ลุดวิจ โยฮันน์เซิน (เดนมาร์ก: Wilhelm Ludvig Johannsen; 3 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1857 – 11 พฤศจิกายน ค.ศ. 1927) เป็นนักพฤกษศาสตร์และนักพันธุศาสตร์ชาวเดนมาร์กวิลเฮล์ม โยฮันน์เซินเกิดที่กรุงโคเปนเฮเกนในปี ค.ศ. 1857 เป็นบุตรของอันนา มาร์เกรท เอ็บบ์เซนและออตโต ยูเลียส โยฮันน์เซิน[1] ในวัยเด็ก โยฮันน์เซินทำงานที่ร้านขายยาก่อนจะสอบผ่านเป็นเภสัชกร ในปี ค.ศ. 1881 เขาทำงานเป็นผู้ช่วยที่ภาควิชาเคมีของห้องปฏิบัติการคาลส์เบิร์ก ต่อมาในปี ค.ศ. 1892 โยฮันน์เซินเป็นอาจารย์ที่ราชวิทยาลัยสัตวแพทยศาสตร์และเกษตรศาสตร์ในกรุงโคเปนเฮเกน ภายหลังเขาดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านพฤกษศาสตร์และสรีรวิทยาพืชของที่นั่น[2]ในปี ค.ศ. 1903 โยฮันน์เซินทำการทดลองที่เรียกว่า pure line experiment และนิยามคำว่าจีโนไทป์และฟีโนไทป์ เพื่ออธิบายลักษณะทางพันธุกรรมและลักษณะปรากฏตามลำดับ[3][4] นอกจากนี้เขายังนิยามคำว่า "ยีน" เพื่ออธิบายหน่วยพันธุกรรม[5] สองปีต่อมา เขาได้รับแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งศาสตราจารย์ด้านสรีรวิทยาพืชที่มหาวิทยาลัยโคเปนเฮเกนและดำรงตำแหน่งอธิการบดีของมหาวิทยาลัยนี้ในปี ค.ศ. 1917 โยฮันน์เซินเสียชีวิตที่กรุงโคเปนเฮเกนในปี ค.ศ. 1927[1]